Wilki i Orły

Magnum

Rafał Dębski w swojej najnowszej powieści Wilki i Orły zabiera nas w rejon współczesnego, można nawet powiedzieć dzisiejszego, Kaukazu, a dokładniej do ogarniętej chaosem Czeczenii.

Autor, wykorzystując swoje doświadczenie zebrane podczas pisania wcześniejszych książek, napisał świetną wielowątkową powieść, której wydarzenia mogą być aktualne zarówno dziś jak i jutro. Co możemy tam znaleźć ? Mamy romans muzułmańskiej dziewczyny z innowiercą. Obecność zdrajców, szpiegów czy terrorystów powoduje, że nie można ufać żadnej obcej osobie napotkanej po drodze. Do tego żołnierze, część z nich bestialsko obchodząca się z lokalnymi mieszkańcami oraz współtowarzyszami, a część wręcz przeciwnie, honorowa i godna uznania, wszyscy wykonują rozmaite zadania, czasem nawet takie pozbawione zupełnie sensu. Całość przyprawiona polityką państwową jak i międzynarodową.

Wydarzenia które znamy z gazet czy telewizyjnych serwisów informacyjnych są zaledwie tłem do całej opowieści. Ich wykorzystanie, powoduje że czytelnik może odnaleźć się czasowo, a przez spojrzenie na nie zarówno ze strony czeczeńskiej jak i rosyjskiej można poczuć się tak jak nasi bohaterowie.

Przechodząc głębiej do powieści, zatrzymajmy się nad tytułem i próbą jego interpretacji. Wilki i Orły, herbem i symbolem Rosji jest dwugłowy orzeł, wilk zaś Czeczenii. Wilk jest również bohaterem miejscowej legendy o narodzinach państwa, a także symbolem klanu bojowników walczących o niepodległość tego kraju, z którymi spotkamy się na kartach tej książki.

Głównym wątkiem książki są przygotowania do zamachu terrorystycznego na dużą skalę prowadzone przez Klan Wilków, na czele którego stoi samozwańczy prezydent Czeczenii. Można powiedzieć, że ma to być zemsta za cierpienia całej ludności kraju oraz braku zaangażowania ze strony świata, głównie Stanów Zjednoczonych i Europy. Służby rosyjskie, wsparte po cichu przez Amerykanów oraz dysponując szpiegami wewnątrz organizacji mają zapobiec temu wydarzeniu.

Najnowsza powieść Rafała Dębskiego z pewnością zasługuje na przeczytanie i miejsce na półce obok powieści Toma Clancyego. Dużym plusem jest przemyślana i wciągająca fabuła, akcja rozwija się stopniowo i do końca trudno odgadnąć zakończenia. Minusem zaś urwanie się wątków drugoplanowych, częściowo ważnych w całej tej opowieści. Być może był to wybieg autora pozwalający czytelnikowi na dojście lub dopisanie samemu ich zakończenia.